We współczesnej debacie politycznej kwestia praw człowieka i obywatela odgrywa fundamentalną rolę. Minęło już sporo czasu od chwili pierwszych deklaracji tych praw i dziś w naszym kręgu kulturowym nikt już nie kwestionuje ich wagi i znaczenia. Ale ta deklaratywna zgoda wcale nie wyklucza sporów dotyczących treści i sposobów ich interpretacji. Tym jednak, co najważniejsze i co wciąż nie zostało należycie zbadane, jest napięcie między prawami człowieka oraz prawami obywatela, których status i moc obowiązywania różnią się zasadniczo. Recenzowana książka - i na tym polega jej nowatorstwo - wchodzi w samo centrum owych sporów i tę najważniejszą dystynkcję czyni przedmiotem filozoficznego i politologiczno-prawnego namysłu. Rozważania swoje autorzy prowadzą w szerszym kontekście ładu międzynarodowego, co pozwala filozoficzny wywód umieścić w konkretnej scenerii rzeczywistości politycznej dzisiejszego świata. Zmiany, jakie pod wpływem procesów globalizacyjnych dokonują się wokół nas, rzutują również na rozumienie od dawna utrwalonych pojęć, takich jak obywatelstwo czy suwerenność państwowa, co z kolei domaga się pogłębionej refleksji nad prawami człowieka i obywatela, postrzeganych w nowej perspektywie. [...] Książka, tak jak to bywa z publikacjami z dziedziny filozofii, nie kończy się, bo nie może się kończyć ostateczną konkluzją. Jej zadaniem i niewątpliwym osiągnięciem jest uporządkowanie zagadnienia, a przede wszystkim postawienie ważnych pytań, pozwalających spojrzeć na tytułowy problem w nowy sposób. To, moim zdaniem, udało się autorom znakomicie, a lektura książki była prawdziwą intelektualną przygodą. Przyczyniła się też do tego klarowność języka i sprawna narracja, nie tak częsta w opracowaniach tego typu. [Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Stawrowskiego, prof. UKSW]